Porada dla piszących odwołanie (uwaga: nie jestem prawnikiem)
Jeśli do decyzji ARiMR nie dołączono mapek z zaznaczonymi terenami odrzuconymi z deklarowanej powierzchni, piszesz:
Decyzji zarzucam naruszenie następujących norm postępowania:
1. Art. 107 § 3 Kodeksu Postępowania Administracyjnego (dalej: K.p.a. ) – poprzez brak przedstawienia w treści decyzji wymaganego przepisami szczegółowego uzasadnienia przyjętego rozstrzygnięcia - w szczególności: brak wskazania, w których miejscach działek rolnych znajdują się obszary, których aktualny stan faktyczny, zdaniem organu, wskazuje na przedeklarowanie kwalifikującej się do płatności powierzchni zgłoszonych przez stronę działek rolnych;
Uzasadnienie:
Z treści uzasadnienia zaskarżonej decyzji, skarżący nie może wywnioskować, jakie dokładnie obszary zostały wyłączone z powierzchni zaznaczonych we wniosku o przyznanie płatności. Strona dowiaduje się jaką powierzchnię poszczególnych działek rolnych uznano za kwalifikującą się do płatności, a więc również wie jaka jest różnica pomiędzy powierzchnią we wniosku o przyznanie płatności, a powierzchnią ustaloną obecnie w decyzji zaskarżonej. Skarżący nie może się natomiast z decyzji dowiedzieć rzeczy zasadniczej: z czego konkretnie wynikają w/w różnice dla poszczególnych działek rolnych.
Jeśli przed decyzją nie zaproszono cię do ARiMR, albo poszedłeś ale tam nie pokazano ci mapek i nie umożliwiono skomentowania tego co na nich widzisz:
Decyzji zarzucam naruszenie następujących norm postępowania:
1. Art. 10 K.p.a. oraz art. 27 ust. 1 pkt. 4 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020 prowadzące do naruszenia art. 15 K.p.a. - polegające na dołączeniu nowych dowodów już po złożeniu przez stronę wniosku o przyznanie płatności i zaniechaniu zaproszenia strony do wyjaśnień odnośnie stwierdzonych w ten sposób okoliczności faktycznych. Skutkowało to brakiem możliwości zapoznania się z nimi i wypowiedzenia co do nich przed wydaniem decyzji przez organ I instancji, co w konsekwencji oznacza naruszenie zasady dwuinstancyjności postępowania wyrażonej w art. 15 K.p.a. z uwagi na to, iż w wyniku tak prowadzonego postępowania strona może wziąć aktywny udział w postępowaniu jedynie w jednej instancji.
Uzasadnienie:
[Tu opisz normalnie co się stało - czy nie zaproszono cię do ARiMR, czy poszedłeś ale tam nie pokazano ci dokładnie wszystkich wyłączeń]
Jeśli decyzja nie jest pierwszą decyzją, ale uchyla poprzednią, a przed nią było "Postanowienie o wznowieniu postępowania" a w nim brakowało szczegółów i użyto zwrotu "po ponownym rozpatrzeniu akt":
Uzasadnienie:
Należy wskazać, że na postanowienie o wznowieniu postępowania, o którym mowa w art. 149 § 1 i 2 K.P.A. stronie nie służy zażalenie. Co za tym idzie, ocena zasadności wznowienia postępowania z urzędu z przyczyn, o których mowa w art. 145 § 1 pkt 5 K.P.A., jest – zgodnie z wyraźną dyspozycją art. 149 § 2 K.P.A. – jednym z przedmiotów postępowania prowadzonego przez organ, o którym mowa w art. 150 K.P.A. na podst. tegoż postanowienia. Organ, wydając decyzję na podst. art. 151 § 1 pkt. 2 K.P.A., jak miało to miejsce w niniejszej sprawie, zobligowany jest zatem przedstawić precyzyjne, odpowiadające standardom wskazanym przez ustawodawcę w art. 107 § 3 K.P.A., uzasadnienie nie tylko podjętego przez siebie w tym trybie rozstrzygnięcia o istocie sprawy, lecz także – w pierwszej kolejności - przekonujące uzasadnienie co do przyczyn wznowienia.
Ze skierowanego do strony Postanowienia Kierownika BP ARIMR nr [nr postanowienia o wznowieniu] tymczasem w ogóle nie wynika czy i jakie spośród ustawowych przesłanek wznowienia postępowania wymienionych w art. 145 K.P.A. zdaniem organu miały miejsce. Przeciwnie, pismo organu informuję skarżącego o błędzie organu, a ściślej – jak wynika z lektury postanowienia – o błędnej ocenie istniejących okoliczności faktycznych, do jakiej doszło w toku postępowania prowadzącego do wydania ostatecznej decyzji z dnia [data wydania pierwszej decyzji], jako o przyczynie wznowienia postępowania.
Należy w związku z tym podnieść, że błędna ocena okoliczności faktycznych ze strony organu NIE STANOWI jednej z przewidzianych przez prawodawcę w art. 145 K.P.A. okoliczności mogących stanowić podstawę do wznowienia postępowania, w szczególności nie należy ona do przesłanek wznowienia wymienionych powołanym w nagłówku Postanowienia nr [nr postanowienia o wznowieniu] art. 145 § 1 pkt 5 K.P.A..
Również za niezrozumiały uznać trzeba krótki wywód, w którym Kierownik BP oznajmia, iż „po ponownym rozpatrzeniu akt sprawy stwierdzono, że decyzja (…) obarczona jest błędem”, w związku z czym zachodzić ma konieczność „zweryfikowania ustaleń w ramach kontroli administracyjnej”.
Powyższe wyjaśnienia wskazują na rażące naruszenie norm określających zasady i przesłanki ewentualnego wznowienia zakończonego postępowania administracyjnego. Ponowne rozpatrywanie akt sprawy dopuszczalne jest dopiero w wyniku wznowienia postępowania, natomiast czynności wstępne organu poprzedzające wydanie ewentualnego postanowienia o wznowieniu postępowania na podst. art. 145 § 1 pkt 5 K.P.A. polegają na ustaleniu, czy w sprawie wyszły na jaw nowe (tj. nieznane organowi w czasie wydawania decyzji dotychczasowej lecz istniejące wówczas) okoliczności lub dowody oraz na wstępnej ocenie, czy te okoliczności bądź dowody mogą mieć istotne znaczenie dla sprawy.
Ponowna analiza tych samych dowodów i okoliczności, o której mowa w Postanowieniu nr [nr postanowienia o wznowieniu], stanowiącym integralną część decyzji będącej przedmiotem odwołania, nie stanowi ustawowej przesłanki wznowienia postępowania.