Nikt tego Kodeksu nie przeczytał bo go nie ma, jeszcze nie ma, więc ktoś go musi napisać. Też uważam że żywność powinna być bezpieczna, a nie zdrowa. Jak robił dziadek właściwie nie pamiętam, ale staram się robić tak jak robił ojciec.
Kolego Vademecum, najpierw należałoby się zastanowić czy większa szansa na zmianę jest wtedy gdy nic nie będziemy robić, nic proponować i udawać że wszystko jest w porządku, czy wtedy gdy zaczniemy coś robić, proponować zmiany i wskazywać problemy wraz z ich rozwiązaniem?
Dziękuję Ci Kolego za ten post. Mamy już cztery artykuły:
Art 1. Rolnictwo zapewnia dostęp do bezpiecznej, zróżnicowanej żywności dobrej jakości, w wystarczającej ilości, wyprodukowanej w warunkach ekonomicznie i społecznie akceptowalnych, chroniąc zatrudnienie, wartość dodaną, rolniczą przestrzeń produkcyjną, środowisko i krajobraz.
Art. 2. 1. Państwo wspiera:
1) rozwój produkcji rolnej i przetwórstwa rolno-spożywczego uwzględniając cele gospodarcze i społeczne rolnictwa umożliwiające konkurencyjność oraz zachowanie rodzinnego charakteru rolnictwa,
2) badania,
3) ochronę zdrowia rolników,
4) dobrostan i zdrowie zwierząt,
5) wzrost wartości dodanej rolnictwa i przetwórstwa rolno-spożywczego oraz wzmocnienie zdolności eksportowych,
6) równowagę w stosunkach handlowych poprzez sprawiedliwy podział wartości dodanej,
7) rozwój rolniczej przestrzeni produkcyjnej w sposób zrównoważony i trwały uwzględniając różnice i specyfikę ekonomiczno-społeczne każdego regionu,
8) terytorialne połączenie produkcji, przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych,
9) promowanie krótkich łańcuchów sprzedaży i różnorodności produktów żywnościowych,
9) rozwój produkcji opatrzonych znakami identyfikacji jakości i pochodzenia,
10) promowanie i informowanie konsumentów o miejscach i metodach produkcji oraz przetwarzania produktów rolnych i rolno-spożywczych oraz ich cechach,
11) rolniczą produkcję ekologiczną,
12) zrównoważone wykorzystanie produktów ubocznych pochodzenia rolniczego i przemysłu rolno-spożywczego i ich wykorzystaniu rolniczemu,
13) bezpieczeństwo żywnościowe,
14) związki i organizacje rolnicze,
15) zapobieganie ryzykom i zarządzanie ryzykami,
16) ochronę i meliorację gruntów rolnych,
17) promowanie kultury żywienia, uwzględniając kwestie kulturowe, środowiskowe, ekonomiczne i społeczne,
18) dbanie o rozwój gospodarstw rolnych w rozwój gospodarczy i utrzymanie zatrudnienia na obszarach górskich i innych obszarach o utrudnionej gospodarce rolnej,
19) utrzymanie przestrzeni i zachowanie naturalnego środowiska, zwłaszcza w zakresie różnorodności biologicznej,
20) utrzymanie działalności rolniczej,
21) autonomię gospodarstw rodzinnych.
2. Polityka Państwa prowadzona w zakresie jakości i pochodzenia produktów rolnych i żywnościowych ma następujące cele:
1) wzmocnienie rozwoju rolnictwa i przetwórstwa żywności oraz podniesienie jakości produktów poprzez wyraźne oznaczenie jakości i pochodzenia produktów trafiających na rynek;
2) utrwalenie produkcji rolnej i żywnościowej i zapewnienie utrzymania działalności gospodarczej, szczególnie na obszarach wiejskich o niekorzystnym położeniu;
3) promowanie różnorodności produktów i identyfikacji ich cech, a także sposobu ich wytwarzania lub miejsca pochodzenia, wzmocnienie informacji dla konsumentów i spełnienie ich oczekiwań;
4) sprawiedliwy podział wartości dodanej produktów rolnych i żywności pomiędzy producentów, przetwórców i firm zajmujących się ich sprzedażą.
Art. 3. Każda umowa o wolnym handlu musi szanować zasadę wzajemności i zapewniać porównywalne warunki dostępu do rynku rono-spożywczego, jak również wysokiego stopnia wymagań zakresie norm społecznych, środowiskowych, sanitarnych, fitosanitarnych i dobrostanu zwierząt, a także ochronę konsumentów i zachowania rodzinnego modeli rolnictwa.
Art. 4. Polityka rolna ma na celu utrzymanie rolniczej przestrzeni produkcyjnej, w tym agroekologicznej przestrzeni produkcyjnej.
Obecnie państwo nie ma żadnych obowiązków ustawowych wobec rolnictwa i jest to jedyny dział gospodarki bez takich obowiązków Państwa.